De echte Amsterdammer - Jennifer Hopelezz
In deze rubriek geven wij de bewoners van Amsterdam het woord. Van jong tot oud en van de geboren Jordanees tot aan de 'import-Amsterdammer'. Deze keer deelt Jennifer Hopelezz, het alterego van Richard Keldoulis, haar favoriete plekken in de stad. Zij is zakenvrouw, single moeder, activiste en sportfanaat.
Over Jennifer Hopelezz
Jennifer Hopelezz (38) is zakenvrouw, single moeder, activiste en sportfanaat. Wanneer zij verschijnt is het feest, aldus Richard Keldoulis. Jennifer is zijn alterego. Keldounis kwam begin jaren ’90 naar Nederland vanuit Sydney. 'Ik wilde reizen en de wereld zien en kwam hier terecht voor het levendige gay-leven en de vrijheid.' Iets waar Jennifer en Richard nu samen voor vechten. 'Ik zie mijn drag als iets politieks. Ik zet mij in voor alles wat met vrijheid, seks en de gayscene te maken heeft.'
Hoe zou jij je werk omschrijven?
Jennifer is mede-eigenaar van club Church en Sauna Nieuwezijds, activist, betrokken bij het breed beschikbaar maken van PreP (een pil die voorkomt dat je HIV krijgt), zet zich in tegen discriminatie van de LHBT-gemeenschap, oprichter van de Drag Olympics (met onder andere een rondje Westerkerk op naaldhakken, handtaswerpen en bitch-volleybal) en was lange tijd betrokken bij de organisatie van evenementen bij het Homomonument. 'Ik zet mij in voor seksuele vrijheid in de breedste zin van het woord.'
Ben je een trotse Amsterdammer, en waarom?
'Ik gebruik niet zo vaak het woord trots. Maar ik ben zeker een Amsterdammer en ben heel blij om hier te mogen wonen. Ik kan geen andere plek bedenken waar ik zou willen wonen. De mentaliteit is hier anders. Elke keer als ik weer voor lange tijd terug ben in Sydney denk ik: nee, toch echt een gelukkige Amsterdammer.'
Wat mist er nog in Amsterdam?
'Een erotisch centrum. Ik ben geen voorstander van de sekswerkers weg halen van de Wallen, maar wel voorstander van een erotisch centrum. Met een café, een expositieruimte, een club, een striptent en sekswerkers. Zo’n centrum heeft een educatieve rol, maar moet ook gewoon een plek zijn waar seksualiteit gevierd wordt. Laten we alsjeblieft niet verpreutsen met zijn allen, dat is echt het laatste wat we willen.'
FAVORIETEN VAN JENNIFER HOPELEZZ
Favoriete Amsterdammer?
'Ik heb er 3. Martine en Louise Fokkens, bekend van de documentaire Ouwehoeren uit 2011. Ik vind dit zulke vrijdenkende, geestig, grappige en leuke dames. Echt nog de oude stempel Amsterdammers. Ze zijn lief, maar zetten zich ook in voor de vrijheid, de rechten van sekswerkers en strijden tegen de verpreutsing van de stad. De 3e is Fabiola. Na haar overlijden realiseerde ik mij dat zij toch wel mijn dragmoeder was. Zij was activist en gebruikte haar drag daarvoor. Ze was overal bij. Fabiola was er voor alle Amsterdammers: van daklozen tot drags. Bij elke demonstratie zag je haar, altijd uitgedost. En dan haalde ze weer de krant of het nieuws waar ze haar boodschap kon verkondigen. Zo slim.'
Favoriete roze stukje van de stad?
'Mijn eigen Club Church. En het Homomonument, daar ben ik sinds 1995 bij betrokken. Ik hielp met het organiseren van de evenementen op Koningsdag, 5 mei en Pride, maar ook bij de oprichting van informatiekiosk Pink Point. Ik zeg ook altijd: als ik overlijd, wil ik dat de helft van mijn as daar wordt uitgestrooid. De andere helft mag naar Sydney.'
Favoriete film of boek over de stad?
'De roze rand van donker Amsterdam van Gert Hekma, over de homogeschiedenis van Amsterdam. Het belangrijkste inzicht dat ik meenam uit dat boek is dat Nederland het enige land in Europa is geweest dat de wetten van Napoleon invoerde, maar niet katholiek was. Dat heeft voor heel veel vrijheid gezorgd. We hebben überhaupt best wel wat te danken aan die kleine man. Wist je dat hij in al 1811 homoseksualiteit uit het strafboek haalde? Het werd later weer gedeeltelijk ingevoerd, maar toch. 1811!'
Favoriete snelle snackplek?
'Ik ga heel graag naar Pamela, op de Jacob van Lennepstraat. Een queerbar waar iedereen welkom is, non-binair, queer maakt niet uit en ze hebben hele lekkere hapjes.'
Favoriete plek na middernacht?
'Church. We zijn ooit begonnen als fetisjclub, maar nu zijn er feesten voor alle mensen in de gemeenschap. Op donderdag is er Blue, dan is iedereen welkom maar als je in drag of naakt komt is de entree gratis. Als ik dan jonge vrouwen naakt rond zie lopen, denk ik: wauw. Dat hebben we voor elkaar gekregen. Dat zij zich veilig genoeg voelen om naakt rond te lopen. Hier heb je de vrijheid om je seksualiteit te ontdekken.'
