De echte Amsterdammer - Sem Langendijk
In deze rubriek geven wij de bewoners van Amsterdam het woord. Van jong tot oud en van de geboren Jordanees tot aan de 'import-Amsterdammer'. Deze keer deelt Sem Langendijk zijn favoriete plekken in de stad. Hij is fotograaf, heeft mooie herinneringen aan de plek waar hij opgroeide en deelt een ongetemde plek van de stad.
Over Sem
Sem Langendijk (32) is documentaire fotograaf. Hij groeide op het Westerdok op, toen daar nog oude loodsen van de NS stonden en niet de luxe hoogbouw die er nu staat. In zijn werk is hij veelal op zoek naar de plekken die lijken op de plek waar hij opgroeide, de rafelrandjes van de stad, welke stad dan ook. Hij woont nu voor een deel van de tijd in Amsterdam en voor een deel in Zuid-Afrika. Voor zijn eerste solotentoonstelling Haven, fotografeerde hij havengebieden in verschillende steden en laat daarmee zowel de stedelijke ontwikkeling als sociale uitsluiting zien. Haven is tot 18 juni te zien in Foam Amsterdam.
Wanneer ben je in Amsterdam komen wonen?
'Ik ben geboren op het Westerdokseiland, daar heb ik tot mijn 9e gewoond, tussen de kunstenaars, botenbouwers en vrijbuiters. Een jaar later werden de gebouwen waar ik ben opgegroeid gesloopt. De sloop was aangekondigd, maar bleef jarenlang uit. In plaats van 2 jaar konden de mensen er uiteindelijk 20 jaar blijven wonen. Ze maakten het eigen, dat was iets wat heel veel mensen toen deden. Mijn vader had ondertussen een scheepswerf in de Houthavens. Daar heeft hij toen een boot verbouwd zodat we daarop konden wonen.'
Ben je een trotse Amsterdammer?
'Jawel. Het is dat mijn laatste project gaat over de negatieve impact van de stad op de vrijplaatsen en kunstenaarsdorpen die Amsterdam gemaakt hebben tot de stad die het nu is. Ondanks alle veranderingen en tegenslagen, is Amsterdam een hele tolerante en liberale stad. Die vrijheid zit in het DNA van de stad. Daar moeten we ons wel hard voor maken, dat we dat blijven.'
Mooiste herinnering aan Amsterdam?
‘Dat is een periode, niet één specifieke herinnering. De plek waar ik ben opgegroeid, dat is wel mijn dierbaarste herinnering. Het is een mengelmoes van momenten. De avonden dat we met de mensen die daar woonden vuur maakten op de hoek van de loods, het zwemmen in het Westerdok, het eeuwige buitenspelen. Het buitenleven. Ik denk dat ik in mijn werk nog altijd op zoek ben naar die momenten.'
Wat is typisch Amsterdams aan jou?
‘Ik vind dat ik recht heb op vrijheid, dat is iets Amsterdams denk ik. Ik ben een autonoom persoon. En ik ben bijna nooit buiten de ring te vinden, haha.'
FAVORIETEN VAN SEM
Favoriete museum?
‘FOAM. Misschien een beetje biased omdat ik er nu zelf hang. Ze wisselen vaak van tentoonstellingen en laten veel relevant werk zien, die op tendensen in de maatschappij zijn gericht. Oud en jong werk door elkaar heen, dat vind ik ook fijn.'
Favoriete Amsterdammer?
‘Niels van de Goudfazant. Iemand die onderneemt in de rafelranden van de stad en als incubator een toevoeging wil zijn aan Amsterdam. Dit is natuurlijk een facet van gentrification, hij heeft aan de basis gestaan van de veranderingen in dit gebied, maar het zijn juist de kleine ondernemers die een gebied weer relevant maken, en een oude plek een nieuwe functie geven. Doorbouwen op wat er is, in plaats van het oude met het nieuwe vervangen.'
Favoriete stukje groen?
‘Het Stenen Hoofd. Het laatste stukje ongepland groen. Alle parken in Amsterdam zijn aangelegd. Dit is ontstaan. Er werd gewoon lange tijd niets gedaan met dit terrein en dus groeide er plots van alles.'
Favoriete ongetemde plek van de stad?
‘Dat was het ADM-terrein in het Westelijk Havengebied, maar dat is nu weg. Ik denk dat als ik nu een stukje ongetemd Amsterdam moet kiezen, het dat straatje is waar het Skatecafé zit.'
