De echte Amsterdammer - Pim Nugteren
In deze rubriek geven wij de bewoners van Amsterdam het woord. Van jong tot oud en van de geboren Jordanees tot aan de 'import-Amsterdammer'. Deze keer deelt Pim Nugteren zijn favoriete plekken in de stad. Hij is marketingmanager en presentator, heeft een favoriet datenight-plekje en deelt een dierbare herinnering.
Over Pim
Pim Nugteren (36) is marketingmanager bij CJP, presenteert bij de Amsterdamse omroep Salto en werd een paar maanden geleden gebeld door Menne Vellinga, ceremoniemeester bij het Comité 4 mei Herdenking Homomonument, om samen eens een vorkje te prikken. ‘Ik had geen idee waar het over kon gaan, heb echt m’n hersenen gepijnigd. Toen ik dus werd gevraagd of ik zijn taak wilde overnemen als nieuwe ceremoniemeester, was ik zó verbaasd. Menne heeft het 36 jaar gedaan. Ik wilde er even goed over nadenken, maar dit is zo’n eer, daar kun je geen nee tegen zeggen.’
Waarom Amsterdam?
‘Ik kom eigenlijk uit Rotterdam, de verboden overstap. Ik wilde eigenlijk al mijn hele leven in Amsterdam wonen; al vanaf het moment dat ik er voor het eerst kwam. Als tiener ging ik later naar Amsterdam om te stappen, met Koninginnedag en Pride. Maar je gaat niet in Amsterdam wonen tenzij je moet, de huren zijn te hoog. In 2015 kreeg ik een baan bij Koninklijk Theater Carré als marketeer, dat was het laatste zetje dat ik nodig had. Ik woon nu aan de Prinsengracht, schuin tegenover het Homomonument.’
Ben je een trotse Amsterdammer?
‘Absoluut. Dat mag je na 5 jaar zeggen, toch? Dat je een Amsterdammer bent? Ik vind dit de mooiste stad op aarde. Er zijn maar 2 plekken waarvoor ik Amsterdam zou inruilen. Los Angeles vind ik ook echt een fantastische plek, en Parijs. Maar dan voor maximaal 1 jaar, daarna wil ik lekker terug.’
Dierbare herinnering?
‘De Dodenherdenking bij het Homomonument. Sinds ik in Amsterdam woon, ga ik er elk jaar heen. Ik kan niet uitleggen waarom het de eerste keer zo’n indruk maakte en nog steeds indruk maakt. De stilte, de hoeveelheid mensen, iedereen is er. Los van het herdenken van de oorlog is het ook een moment om stil te staan bij je eigen vrijheid. Om je bewust te worden van wat er allemaal mag en kan nu, en wat we nog te winnen hebben.’
Amsterdam in één zin?
‘Ik ben nu heel gelukkig in de liefde, maar heel lang was het zo dat de mannen kwamen en de mannen gingen en dat ik elke keer weer tegen vrienden verzuchtte: ‘Amsterdam, van alle liefdes heb jij mij nooit verlaten.’ Dat dus.’
FAVORIETEN VAN PIM
Favoriete restaurant?
‘Casa di David. Echt een van mijn favoriete datenight-plekjes. Romantisch, met echt Italiaans eten gemaakt door Italianen – dat is een unicum in Amsterdam – en het is niet extreem duur. En dat ook nog in een heel mooi pand.’
Favoriete snackplek?
‘Je hebt achter het Leidseplein zo’n hele straat vol met restaurants, echte tourist traps. Ik denk dat ik ze zo’n beetje allemaal geprobeerd heb en van de meeste krijg je pijn in je buik, maar tussen dat geweld zit Il Palio. Ik ben daar nu zo vaak geweest dat de eigenaar weet wie ik ben. Het eten is lekker en ze zijn cheap. Toen ik nog bij Carré werkte, ging ik hier vaak even snel wat eten voor de voorstelling.’
Favoriete straat of wijk?
‘De Prinsengracht. Toen ik in Amsterdam ging wonen, kwam ik terecht in een heel klein huisje op de Marnixstraat. Ik wist nog helemaal niet hoe de stad in elkaar zat, maar ik liep de straat uit, nam een bocht en ik stond er opeens. Dit is gewoon het allermooiste stukje van de stad en ik wist zeker: ooit ga ik hier wonen. Dat is nu gelukt.’
Favoriete plek na middernacht?
‘De Prik, een klein gay-café op de Spuistraat. Vroeger ging ik altijd naar de Reguliersdwarsstraat, maar op een gegeven moment was ik daar wel klaar mee. Iedereen is er 20 en het is één grote vleeskeuring. In de Prik komen ook gewoon mensen van boven de 30. De muziek staat er hard genoeg dat je kunt dansen, maar niet zo hard dat je geen gesprek meer kunt voeren. En er komen daadwerkelijk mensen met wie je een gesprek wílt voeren.’
