Concertgebouworkest speelt Schumann en Berlioz met Klaus Mäkelä

Schumanns Symfonie nr. 3

Met Klaus Mäkelä speelt het Concertgebouworkest twee topstukken uit het symfonische repertoire. Schumann liet zich door zijn geliefde Rijnlandschap inspireren tot een symfonie vol nobele klanken en bruisende melodieën. Impressies van een romantische reis met zijn vrouw Clara rijgen zich aaneen tot een vijfdelig muzikaal avontuur dat altijd blijft boeien. Schumann op z’n best!

Berlioz' Harold en Italie

Maar eerst gaan we naar het zonnige Italië. Berlioz beschrijft zijn symfonie Harold en Italie als ‘een serie scènes voor orkest, waarin de altvioolsolo’s door het gehele stuk een plaats krijgen als herinnering van mijn omzwervingen door Italië’. Antoine Tamestit is uw gids, hij kent de route op zijn duimpje. Langzamerhand is hij het werk steeds meer gaan beschouwen als een soort opera, ‘waarin ik moest leren leven te blazen in de rol van een geïnspireerde, gevoelige en diepzinnige reiziger – Berlioz zelf, misschien’.