De echte Amsterdammer - Erwin Aarts
In deze rubriek geven wij de bewoners van Amsterdam het woord. Van jong tot oud en van de geboren Jordanees tot aan de ‘import-Amsterdammer’. Ze delen maar al te graag hun favoriete plekken in de stad en vertellen wanneer zij het meest trots waren om een echte Amsterdammer te zijn.
Over Erwin Aarts
Erwin is 42 jaar en is opgegroeid in het kleine dorpje Goirle naast Tilburg. Als klein kind was hij al erg gefascineerd over Amsterdam. ‘’Toen ik acht jaar oud was, leende ik in de bibliotheek alle boeken over Amsterdam en droomde ervan om daar te wonen.’’ Toen hij werd aangenomen op de Theaterschool, verhuisde hij dan ook meteen in 1996 naar Amsterdam. Ook al heeft hij tussendoor voor zijn werk in het buitenland gewoond, Amsterdam is altijd zijn thuis geweest. Nu woont Erwin in zijn huis met tuin in de Indische Buurt. Een tuin was wel een vereiste omdat hij een kat heeft. Erwin werkt bij DeLaMar Theater en is oprichter van De Kernploeg. De Kernploeg is een gezelschap dat iedere jaar een minder bekende Amerikaanse musical speelt op een wisselende locatie in Amsterdam.
Trotse Amsterdammer
''In 1998 woonde ik net in Amsterdam en was ik net uit de kast. Amsterdam mocht de GayGames organiseren dat jaar, een mega-evenement in de gaywereld. Ik was net begonnen aan mijn opleiding als danser en mocht met The Weather Girls op de openingsceremonie dansen op hun hit ‘It’s Rainig Men’. Ik was de eerste danser die opkwam in een volle Arena en de wereld lag voor mijn gevoel open. Ik was zo trots dat dit kon in deze stad en dat ik deel was van die stad. Je kon toen als homo ook nog hand in hand door de stad lopen, de tijden zijn wat dat betreft helaas veranderd.''
FAVORIETEN VAN ERWIN
Favoriete activiteit tijdens de social distancing-periode?
''Wandelen en fietsen door onbekende stadsdelen.''
Favoriete museum?
''Het Stadsarchief. Ik ben niet echt een museumbezoeker, maar vind het leuk om daar af en toe een tentoonstelling te bezichtigen.''
Favoriete Amsterdammer?
''Ik ben dol op mensen die de stad écht kleur geven. Ik denk dan bijvoorbeeld aan Jennifer Hopelezz, het alterego van Richard Keldoulis. Hij is naast Jennifer ook oprichter van Club Church in de Kerkstraat. Fabiola, levend kunstwerk (zoals ze zichzelf noemde) was ook zo’n mens, maar helaas al zeven jaar geleden overleden. Ik was altijd gefascineerd door deze persoonlijkheid. Zonder dit soort mensen is een stad geen stad.''
Favoriete film of boek over de stad?
''De Javastraat: biografie van een volksstraat, van Maxime Smit vond ik enorm leuk. Ik woon al vijftien jaar in de Indische Buurt en ik heb de wijk zien veranderen. Ik loop bijna dagelijks, gewoon omdat het er zo leuk is, door de Javastraat. Gelukkig is er nog steeds een fijne mix in de straat. Maxime Smit schrijft hier in haar boek heel erg leuk over.''
Favoriete afhaalrestaurant?
''Wilde Zwijnen op het Javaplein. Het is sowieso al mijn lievelingsrestaurant, maar door de crisis bezorgen ze nu ook. Je moet het na bezorging thuis zelf afmaken, maar op hun website staat een filmpje met uitleg hoe. Dat gaat enorm makkelijk en het was bijna zo lekker als in het restaurant zelf. Ik vind sowieso dat als je in deze tijd bestelt, je moet bestellen bij restaurants die dat normaal niet doen. De standaard Deliveroo-restaurants die bovenaan de pagina staan krijgen hun bestellingen toch wel binnen. Even verder zoeken dus om alle horeca te laten overleven!''
Favoriete verborgen parel?
''Het Flevopark. Je hebt daar (middenin het park) een heel schattig gebouwtje, dat is nu café ‘Proeflokaal ’t Nieuwe Diep’. Het verbaast me altijd dat dat soort locaties, ondanks dat ze zo leuk zijn, kunnen overleven op zo’n plek. Ik ga er meteen weer heen als het kan.''
