Anthony van Gog - Crouwdkill / Yoko Haveman - Conundrum

Yoko Haveman - Conundrum

'Conundrum' is een interdisciplinaire solovoorstelling die de manifestaties van wrijving, confrontatie en de obstakels van het denken onderzoekt. Terwijl ze dit fysieke werk zelf uitvoert, daagt Haveman de sensorische en emotionele aspecten uit van de kijker. Door objectmanipulatie, fysiek theater en cinematografische beelden experimenteert Haveman met identiteit als idealisme.

Haar werk is geïnspireerd door het in vraag stellen van menselijk gedrag en filosofieën, van het kwetsbare tot het onoverwinnelijke, vooral onder de paraplu van het (on)bewuste zelf. In Conundrum zien we een verstrikt wezen met een drie meter lange metalen ketting als metafoor voor geconditioneerd idealisme. Welke ideeën worden opgelegd door opvoeding, cultuur en omgeving, en hoe onderscheidt ze deze van haar natuurlijke gedachten? Door fysiek theater en tekst te combineren, laat ze zien hoe identiteit vorm kan geven in abstractie en tegelijkertijd een oprechte verbinding met het publiek kan zoeken.

Anthony van Gog - Crouwdkill

Stap binnen in de wereld van Crowdkill, de nieuwste performance van Anthony van Gog, waarin een intens basgeluid de boventoon voert. Omringd door vier mega subwoofers zoekt een figuur de grenzen van zijn lichaam op. De intense bas bouwt samen met een soundscape van instrumentale melodieën, omgevingsgeluiden en live-lichaamsgeluiden een ruimte waarin niets meer zeker is. Wat gebeurt er als het lichaam van de performer, maar ook dat van jou als toeschouwer, geen herkenningspunten meer heeft en zich nergens meer aan vast kan houden?

PLANmaker Anthony van Gog (Antwerpen, 1996) werkt de komende jaren onder de vleugels van DansBrabant en Veem House of Performance aan zijn onderzoek naar het ‘zelfloze lichaam’ – het idee dat wij mensen geen vaste kern hebben, maar dat identiteit zich vormt door ons te spiegelen aan wat er buiten ons gebeurt. Zelfontplooiing is zo niet meer een zich gestaag opbouwende ontwikkeling, maar een “naar alle kanten toe vallen, zonder enig houvast, een constant muterend lichaam”.

N.B. De genoemde eindtijd is een indicatie.