Take Five

Een expositie in vijfkwartsmaat

Eén: kleurrijk porselein. Twee: monumentaal abstract. Drie: kwetsbare banieren. Vier: de lelijkheid van schoonheid. Vijf: expressieve portretten.

Judith de Vries toont werken van porseleinklei met in heldere kleuren ingewerkte patronen. Bij de door haar toegepaste Nerikomi-techniek zijn de decoraties essentieel onderdeel van de vorm. In verschillende patronen ontwerpt ze zo haar kommen, vazen en sieraden.

In contrast met dit fijngevoelige werk, staan de monumentale, abstracte schilderijen van Coen ten Berge. Gemaakt vanuit een avontuurlijke, nieuwsgierige werkhouding. Kleurrijke doeken in olieverf, met ruimte voor de losse toets en speelse geometrie.

De geschilderde mensfiguren van Patty van Hoften tonen kwetsbaarheid en vergankelijkheid. Geschilderd op rijstpapier, hangend in de ruimte, maken ze door luchtverplaatsing een lichte beweging en ritselend geluid. Daarmee zoekt zij naar verbinding en contact met de toeschouwer.

Vriendelijke wolken boven een fabriekstoren, glanzend smeltende gletsjers of kleurrijk plastic in zee. De lelijkheid van schoonheid; dat is wat Moniek van der Kroef wil uitbeelden in schilderijen en keramiek. Geabstraheerde beelden die vragen oproepen. Een werkelijkheid die vaak lelijk is en die ze - vergeefs - wil verzachten.

Wim Kannekens toont zijn portretten en naakten. In overwegend ruwe en directe verfstreken schildert de voormalig danser en choreograaf zijn onderwerpen in expressieve, spontane, verrassende houdingen.