Memento. Fotografie, onderbroken

Memento. Fotografie, onderbroken

In een onconventionele en monumentale presentatie toont Huis Marseille ruim honderd hedendaagse fotografische topwerken uit zijn rijke collectie en biedt hiermee tevens inzage in een kwarteeuw verzamelbeleid. Hieruit blijkt dat de verzameling niet alleen ontwikkelingen in de fotografie en de beeldcultuur goed weerspiegelt, maar ook die in de veranderende maatschappij, met name van de afgelopen vijf jaar.

Rijke collectie

In tweeënhalf decennium heeft Huis Marseille, het eerste fotografiemuseum in Amsterdam, ruim achthonderd hedendaagse fotografische werken verworven. Daaronder bevindt zich werk van vele internationaal toonaangevende fotografen, zoals Thomas Struth, Andres Serrano, Deana Lawson, Viviane Sassen en Jean-Luc Mylayne. Daarnaast is er in de collectie veel ruimte voor minder gevestigde namen. Recentere aanwinsten zijn bijvoorbeeld foto’s van Jamie Hawkesworth, Nhu Xuan Hua en Tyler Mitchell, werk dat ontstaan is op het snijvlak van mode en kunst. De collectie van Huis Marseille is van zeldzaam hoog niveau. Wie vergelijkbare topstukken van bijvoorbeeld Deana Lawson, Joanna Piotrowska en Zanele Muholi wil zien, moet daarvoor naar het buitenland afreizen.

Elke foto een ‘memento’?

Hoe heeft de collectie van Huis Marseille zich in de eerste kwarteeuw van zijn bestaan ontwikkeld? Memento geeft daarop een antwoord. Elke foto is op zichzelf een ‘memento’, met andere woorden verbonden met een moment in de tijd. De collectiestukken zijn daarnaast ook te zien als ‘memento’s’ uit de geschiedenis van het museum. De foto’s maakten eerder deel uit van een tentoonstelling of vormden daar juist een aanleiding voor. Ze hoorden bij een bepaalde kunstenaarsrelatie of zijn onder een bepaald directoraat verworven. Bovenal weerspiegelt de collectie van Huis Marseille belangrijke veranderingen in de maatschappij en het kunstbedrijf in het bijzonder, die sinds de uitbraak van de covid-pandemie in 2020 nog in een stroomversnelling zijn geraakt.

Onconventionele presentatie

Memento is geen chronologische tentoonstelling waarin het ontstaan van de collectie wordt verteld. In plaats daarvan worden de foto’s gepresenteerd op een monumentale en onconventionele wijze. Er zijn twee plekken waar een collectiewerk zich normaal gesproken kan bevinden: het kunstdepot en de tentoonstellingszaal. Voor Memento worden deze plekken eenmalig met elkaar verbonden. De presentatie in de zalen verwijst naar een schilderijenrek in een kunstdepot. Het Depot van Museum Boijmans Van Beuningen leent zijn Lina Bo Bardi-‘ezels’ uit aan Huis Marseille. Deze sokkels tonen de werken als object in de ruimte.