Kunst is bruin - Chiel Veffer

Vervagende herinnering

Veffers werk beweegt zich rond het thema van de vervagende herinnering, met de dood als begin van die vervaging. Hoeveel mensen hebben nog levende herinneringen aan Harry Everdingelstein [1846-1909]? Precies! Het enige dat er van hem over is, is een onduidelijke, bruine, ovale foto waarvan niet eens helemaal zeker is dat hij erop staat. 

Veffer over zijn kunst en drijfveren: Met vervagend bedoel ik dood. Het is klaar. Vlinders opgeprikt in ladekasten, fossielen ingelijst en in vitrines gelegd, gerookte palingen aan een touwtje en beschimmelde, kleurrijke lichamen van vogels die onder een auto hebben gelegen. En natuurlijk ook mensen. Alles wat er over is van iets wat ooit levend was. Maar een aantal sporen dat het leven nalaat zullen altijd bruin zijn en nooit verdwijnen – niks geen ijdelheid. 

Landschap als inspiratie

Een andere bron is het Nederlandse landschap in de winter om vijf uur ’s middags, met zo’n sombere rij bomen langs een veel te recht kanaal, als je na een dag wandelen op zoek bent naar een warm huis en een borrel.