James MacMillan dirigeert twee premières
James MacMillan dirigeert zijn Le grand inconnu en een nieuwe Peter-Jan Wagemans. Georg Nigl zing de Ernste Gesänge van Hanns Eisler. Een concert, twee premières en een onbekend werk kun je gaan zien en horen in de Grote Zaal van het Koninklijk Concertgebouw.
James MacMillan dirigeert twee premières
Grip in coronatijd
Ombre/Marbre van Peter-Jan Wagemans zou al in 2020 klinken, maar moest toen wegens coronamaatregelen worden uitgesteld. Voor zijn orkestwerk putte Wagemans inspiratie uit Victor Hugo’s gedicht Je suis fait d’ombre et de marbre. De daarin centraal staande metafoor van de wenteltrap associeert Wagemans met de coronatijd, met zijn levenscycli waar niemand grip op lijkt te hebben.
Georg Nigl zingt Eislers laatste werk
De Oostenrijkse sterbariton Georg Nigl keert naar de Matinee terug met Hanns Eislers laatste werk, deels geschreven in Mexico, op de vlucht voor de nazi’s, deels in de DDR. Onheroïsche, onpathetische, maar aangrijpende noten waarin uiteindelijk toch de lentezon doorklinkt. James MacMillan brengt ook de Nederlandse première van zijn Vijfde symfonie. De ondertitel ‘Le grand inconnu’ verwijst naar het derde element van de heilige Drie-eenheid: de Heilige Geest, aan wie de katholieke Schot in dit werk een ode brengt.