Binnenkijkers - Nellie Biere

Nellie Biere (77) woont al 20 jaar in een huurhuis van 60 m2 in de Jodenbuurt, pal op het Entrepotdok. Via een inruilmogelijkheid van de woningbouw kwam ze aan deze woning. 

Opvallend

Het uitzicht, pal op het Entrepotdok. ‘Ik kijk uit op het sluisje en in de verte de brug die naar Artis loopt.’

Fijnste plek

De slaapkamer. ‘Omdat daar m’n televisie staat en ik gek ben op documentaires en films. Daar vertoef ik nu veel op m’n oude dag, ik ben natuurlijk geen feestbeest meer.’

Over de streep getrokken

‘De tekening in de vensterbank heeft mijn vader gemaakt, van hun huis op de Bickerstraat. Ik heb hem nooit heb gekend. Hij is overleden aan TBC toen ik 8 maanden was, ik ben een kind uit de oorlog. Ik heb mijn hele leven in de Jordaan gewoond en ben uiteindelijk van een groot pand aan de Rozengracht, van 150 m2, naar deze voormalige atelierwoning verhuisd. Het heeft een waanzinnig uitzicht op het water, dat trok me over de streep. Vanaf het gemeenschappelijke dakterras heb je zelfs 360 graden zicht op de stad.’

Informeel kwebbelen

‘De buurt is heel leuk. Bij Café Scharrebier op het terras kennen de bewoners elkaar allemaal. Dan zitten we samen lekker informeel te kwebbelen. Ook hier in het gebouw heb ik goed contact met een paar buurmannen. Ik kan goed opschieten met nichten. Vroeger zeiden ze over mij altijd dat ik een echte nichtenmoeder was.’

Dierbaar

‘De duikelaar op de kast, naast de lamp van de gans, is me dierbaar. Een oud-collega heeft hem ooit zelf gemaakt. Ook de ingelijste tekeningen boven de bank, ooit gemaakt door mijn dochter, gaan nooit meer weg.’

Gek op films

‘Ik heb een Cineville-pas en ga 2 keer per week naar de film. Het liefst bij Kriterion en Studio/K. Ik ben altijd gek op films geweest, vroeger wilde ik filmster worden. Ik heb zelf weleens in Carré op de planken gestaan en in de Stadsschouwburg, met de amateurtheatergroep waar ik toen in speelde.’

Te veel gedoe

‘Ook naar popconcerten ging ik altijd graag, zoals in Paradiso. En ik heb alle musea in Amsterdam gezien, maar nu vind ik het te veel gedoe. Door m’n heupprothese kan ik niet goed meer lopen. En ik heb een pokkehekel aan die tijdsloten die musea tegenwoordig hanteren.’

Koelboxje

‘Als ik geen zin heb om geld uit te geven bij het café, neem ik een koelboxje mee naar buiten. Als je hier in de zomer aan het verlaagde deel van de kade zit, heb je een toptijd. Zitten we urenlang te kletsen en te roepen naar de bootjes. En anders is hier om de hoek Taste Before You Waste, een leuke tent met theater waar je goedkoop kunt eten.’